MaMA 

De afgelopen maanden heeft MAMA samengewerkt met een groep kunstenaars rondom het onderwerp social image. Na een open call in januari 2014 verkeerde MAMA in de luxe positie dat zij zes jonge kunstenaars over de vloer had die zich verbonden voelden met de term. Zij hebben elkaar gevoed met ideeën over dit relevante begrip.

Social image is weliswaar geen geïnstitutionaliseerde term, maar raakt actuele thema’s in de hedendaagse beeldende kunst zoals sociale media, sociaal geëngageerde performances/happenings en internet gerelateerde kunst.

Online marketeer Tony Obregon heeft het over ‘social image curating’ als mensen zich verbinden met beelden om zichzelf te vereenzelvigen met hun behoeften en verlangens. Als dit zo is, is elk beeld dat online wordt gepost een social image; het hoeft alleen maar gepost te worden op een persoonlijke account. Zodoende is een social image om het even een foto van iemands nieuwe schoenen of een reproductie van de Mona Lisa.

In Obregons visie op social images zijn beelden zelf passief. Beelden worden gebruikt om iemands online profiel te construeren in sociale media. Mensen hoeven zich slechts te verbinden met verschillende beelden, muziek, films, etc. om een social image te maken. In zijn idee van ‘social image curating’ is er een totale gelijkheid tussen beelden, of het nu (reproducties van) kunstwerken zijn of afbeeldingen van alledaagse consumentenartikelen. Ze zijn de bouwstenen van iemands sociale verschijning.

Kunstenaar Rafaël Rozendaal is eveneens geïnteresseerd in social images. Hij gelooft dat er een potentieel is voor social images die in verloop van tijd veranderen door gebruikers toe te staan ze te veranderen “zoals een Wikipedia artikel”. Een veranderend beeld of veranderende tekst dat zijn of haar eigen leven gaat leiden door derden doet denken aan het gedrag en de betekenis van memes, on- en offline. Een social image als meme opgevat gedraagt zich als een capsule die culturele ideeën, symbolen en praktijken meedraagt die worden doorgegeven van de ene op de andere persoon door middel van schrijven, spreken, gebaren, rituelen en andere reproduceerbare fenomenen.

Het doel van het Social Image project is om de kennis en inzicht in het begrip social image te verrijken en te meten aan de praktijk van een groep getalenteerde makers vanuit verschillende praktijken: beeldend kunstenaars, een theatermaker, fotograaf, dichter. De Social Image groep functioneerde daarbij als een ‘community of practice’, te definiëren als een groep mensen met een gemeenschappelijke interesse die van elkaar leert door in de praktijk met elkaar te werken en discussiëren. Binnen de ‘community of practice’ vormt de informele uitwisseling en de verbondenheid met het gemeenschappelijke doel een belangrijke voorwaarde tot ontwikkeling van de deelnemers, resulterend in nieuwe werken.

De afgelopen maanden hebben de kunstenaars met elkaar, met de MAMA staf en met externe gasten over het onderwerp social image gesproken en dit begrip gerelateerd aan hun eigen beroepspraktijk. Door dit proces van informatie en ervaringen delen heeft men van elkaar geleerd en zijn er extra mogelijkheden ontstaan om zich professioneel te ontwikkelen. MAMA heeft deze gesprekken en de atelierbezoeken met externe gesprekspartners – JODI (Joan Heemskerk & Dirk Paesmans), Bruno Listopad, Abner Preis, Ryan McNamara en Boris van Berkum – gefaciliteerd en nieuw werk mede mogelijk gemaakt, resulterend in de tentoonstelling Social Image; een rol die we voorheen ook hadden bij andere solo- en groepstentoonstellingen van jonge makers, maar die nu rondom het Social Image project meer is geformaliseerd. De discussies en gesprekken waren ook voor MAMA belangrijk. Het is een vorm van betrokkenheid met kunstenaars waarin we geloven en waarin we willen investeren.

Bij de tentoonstelling verschijnt de gelijknamige publicatie Social Image met interviews door stagiaire Milou Terpstra met alle leden van de groep. De Nederlandstalige publicatie (oplage 750 ex., vormgeving OONA) wordt gratis ter beschikking gesteld aan de bezoekers van de tentoonstelling.