Het woord grensgebieden verwijst niet alleen naar de fysieke dimensie, zoals de geografische grenzen die door landen zijn vastgesteld, maar verwijst ook naar een bepaalde sociale structuur waarin individuen navigeren van persoonlijke naar interpersoonlijke sferen. Deze tentoonstelling laat creatieve manieren zien om meer mobiliteit en meer vrijheid van expressie te creëren.

Liminal Spaces toont drie projecten: Carpet Codes van Elnaz Assar, beginnings without endings door Golshan en My watan is not a burning house, it is my bibi’s home door Yusser al Obaidi.

Elnaz Assar en Golshan hebben hun boodschappen zorgvuldig verwerkt op welbekende voorwerpen (zoals het tapijt en de vlag) en transformeren ze in rekwisieten van activisme. Wanneer autoriteiten hun macht gebruiken om je stem te controleren, gaat het vechten voor een ruimte waar je het onrecht kunt uiten dat jou of je gemeenschap wordt aangedaan vaak gepaard met grote persoonlijke risico’s. Hun projecten laten zien hoe individuen binnen bepaalde restricties, creatieve manieren kunnen vinden om persoonlijk leed en politiek onrecht kenbaar te maken. Zij pleiten ervoor dat de schending van mensenrechten niet alleen binnen de nationale grenzen wordt besproken, maar ook daarbuiten.

De grootmoeder van Yusser al Obaidi, haar bibi, neemt het publiek mee op haar eigen weg over de grenzen. Dit gesprek tussen Yusser Salih en haar bibi toont hoe politieke onderdrukking uitwerkt op zowel geografische als sociale ruimtes.

Met deze tentoonstelling hopen we tussenruimtes te creëren waarin je je veilig en gehoord kunt voelen, ook al lijkt dat in tijden van conflict onmogelijk. Hoe ben je gevangen in jouw liminal spaces, met welke sociale, politieke of economische ongelijkheden heb je te maken en welke creatieve praktijken kun je nastreven om deze grenzen te verleggen of zelfs op te heffen?

Curator: Elnaz Assar
Deelnemers: Elnaz Assar, Golshan en Yusser al Obaidi
Geschreven door: Faye Cheng
Vertaling: Felicitas Lenz