Lunula – Uña I Kultura
De aankomende week is in onze showroom Lunula – Uña I Kultura door Sandra Zegarra Patow te zien. De expositie start in de ramen, en gaat binnen verder: tussen de installaties van Giovanni’s Maisto Ferreira Touch Me, To See Us.
Lunula: De Lunula is het duidelijke deel van de distale nagelmatrix dat zich uitstrekt voorbij de proximale nagelplooi. Het is wit, halvemaanvormig, verschijnt in week 14 van de zwangerschap en heeft unieke histologische kenmerken. De Lunula heeft een primaire structurele rol bij het definiëren van de distale nagelplaat.
Definitie: Uña I Kultura. Deze twee woorden komt uit de taal Papiamento van het eiland Willemstad/Curaçao. Uña I Kultura betekent: Nagels en Cultuur
Lunula is een doorlopende documentaire waarbij de eerste fotoserie is vastgelegd in Willemstad/Curaçao. Nagels zijn een van de grootste vormen van zelfexpressie, daarom wordt de nagel cultuur belicht door de LGBTQ+ gemeenschap en ook binnen het begrip van gender fluïditeit.
Het project vindt plaats op een historisch moment voor de LGBTQ+ gemeenschap: Het huidige verbod op het homohuwelijk is al enige tijd onderwerp van discussie op het eiland. Zoals eerder gezegd, kreeg het verhaal een diepere betekenis door sociaal activisme en door de queer gemeenschap te steunen en er aan bij te dragen.
Het Minced Milk team had de eer en de kans om een diepe duik te nemen in de culturele tradities van verschillende gemeenschappen en echelons op het eiland. Het doel van Lunula is het tentoonstellen van individuen in specifieke sociale omgevingen, maar ook de cultuur van het eiland, lokale bedrijven en talenten.
Ik ben Sandra Zegarra Patow, een Peruaanse kunstenaar afgestudeerd aan IMD (Interactive
Media Design) aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Ik heb een
diepe band met mijn Peruaanse roots en ik creëer beelden op het snijvlak van harmonie en
vreemdheid. Door middel van vervormde lichamen, dromerige patronen en het kleurenpalet van de
natuur, nodigen mijn kunstwerken de kijker uit een glimp van mijn geest te vangen.
Ik ben geboren in Lima, Peru in 1987. Op zesjarige leeftijd verhuisde ik met mijn ouders en mijn
vierjarige broertje naar Rotterdam. Ik heb het grootste deel van mijn leven in Nederland
doorgebracht. Ik bracht mijn vrije tijd door met dansen, verhalen opnemen en liedjes maken met
mijn broertje. Direct na school ging ik naar huis om naar mijn ‘telenovela's’ te kijken (televisiegenre
afkomstig uit Zuid-Amerika) – één van de weinige mogelijkheden om verbonden te zijn met mijn
roots.
Op 16-jarige leeftijd ging ik naar het Hofpleintheater om te leren acteren, dansen en zingen, want
ik wilde actrice worden. In die tijd kreeg ik van mijn moeder een camera cadeau. Vanaf dat
moment voelde ik me meer aangetrokken tot fotografie dan tot de toneelschool.
Al snel besefte ik dat ik dit op professioneel niveau wilde doen. Ik ben toen gaan studeren aan de
Academie voor Grafische Vormgeving, waar ik vanwege mijn vorderingen een klas mocht
overslaan. Na mijn studie aan IMD ben ik korte tijd gaan werken bij het Eye Museum in Amsterdam
voor een paar VR reality tentoonstellingen. Ondertussen werkte ik verder aan mijn
fotografieprojecten.
Over HOME
HOME is het leidmotief waarmee we gesprekken rondom opvattingen van geborgenheid, representatie en identificatie aanwakkeren. HOME is een basis, een plek waar je naar terugkeert én een anker voor de verdere reis. HOME (ook online) is het begin van je verbondenheid met anderen. Onder de naam HOME presenteren we tevens onze tentoonstellingen in de showroom. In samenwerking met jonge makers geven we uitdrukking aan interpretaties over HOME | IN REAL LIFE | NETWORKS.
