The International: tweedaags symposium over het internet

MAMA presenteerde op 22 en 23 mei 2015 met grote trots The Internetional, een tweedaags symposium gericht op een van de belangrijkste gebieden van de visuele cultuur van vandaag: het internet. Curatoren, kunstenaars en theoretici bespreken dit onderwerp met elkaar en met het publiek in een gevarieerd programma van paneldiscussies, dialogen, lezingen en workshops.

Dit symposium werd in samenwerking met V2_, TENT, Witte de With en WORM georganiseerd in het kader van The International House of Cozy. Alle opnames zijn van de hand van Marèl Jap-Sam.

Hieronder vind je een opnames van alle onderwepen die op de eerste dag van het symposium zijn belicht.

 

Post Internet: 2007 - 2014 | Keynote Lecture

Gene McHugh (VS) woont en werkt in Los Angeles. Hij is de auteur van Post Internet (2011), een verzameling blogposts van zijn website met dezelfde naam, en de producent van Net Art Hell, een recente podcast gericht op individuele kunstwerken. Hij is momenteel Head of Digital Media in het Fowler Museum aan de UCLA, was daarvoor de Interpretation Fellow in het Whitney Museum of American Art en de Editorial Fellow in Rhizome in het New Museum. Zijn stukken over digitale cultuur werden gepubliceerd in onder andere, Artforum, Aperture, Garage en Rhizome, en de anthologie You are Here: Art After the Internet (2014), redactie door Omar Kholeif, en het aankomende Mass Effect, onder redactie van Lauren Cornell en Ed Halter. Hij is ook de curator van diverse tentoonstellingen, waaronder projecten van Nate Hill, Ann Hirsch, het duo Bunny Rogers en Filip Olszewski.

Luister naar Gene McHugh’s lezing in deze podcast over het fenomeen ‘Post-internet’. Gene McHugh introduceerde de term post-internet-kunst terwijl hij zijn ‘Post Internet’-blog ontwikkelde, die ook een belangrijke rol speelde bij het bepalen van deze term. Hij beweert dat de term ‘Post Internet’ zijn beloop heeft genomen en kan worden beschouwd als een kunsthistorische beweging, met de nodige fasen, toonaangevende spelers en conclusies. Betekent dit de dood van Post Internet?

RATE/COMMENT/SUBSCRIBE! | Dialogue

Petra Heck (NL) is freelance-curator (onder meer voor TAAK en TodaysArt) en richt zich op hedendaagse (media) kunst, performances en (online) openbare ruimte. Ze is gespecialiseerd in video, internet en andere kortstondige vormen – zoals uitvoeringen. Haar praktijk bevraagt ​​de gevolgen van technologische en andere maatschappelijke ontwikkelingen voor de hedendaagse kunst, het kunstwerk zelf en het artistieke proces. Tussen 2006 en 2012 werkte ze als curator en hoofd van tentoonstellingen bij het Nederlands Instituut voor Mediakunst (NIMk / Montevideo). Haar tentoonstellingen omvatten solotentoonstellingen van Cory Arcangel en Omer Fast, talrijke groepstentoonstellingen en performance-avonden met Nederlandse en internationale artiesten, waaronder Mark Leckey, Yael Bartana, Constant Dullaart, JODI, Mounira Al Solh, Oliver Laric, Metahaven, Ola Vasiljeva, en Jon Rafman. Petra Heck heeft een academische achtergrond in kunstgeschiedenis en museumstudies, en studeerde in 2000 af in Cultural Studies aan de Universiteit van Amsterdam. In 2015 werd ze lid van het comité voor de Creatieve Industrie en lid van de commissie van het Mondriaan Fonds van 2012 tot 2014.

Brad Troemel (VS) is een in New York gevestigde kunstenaar en schrijver. Zijn werk reageert op de economieën waarin hij participeert, thematisch gericht op onderwerpen variërend van milieubewust, kunstverzamelingen tot digitale zwarte markten. Hij is de medeoprichter van Jogging, een groepsproject dat bekend staat om zijn versnellende productietempo en consistente creatie van virale afbeeldingen online. Troemel concentreert zich als schrijver op hedendaagse vormen van artistieke productie en de stroom van afbeeldingen via sociale media.

Amalia Ulman (AR) is geboren in Argentinië, voornamelijk Spaans opgevoed en als kunstenaar gevestigd in de steden Los Angeles, Londen en Gijon. Ze omschrijft zich als trans-Atlantische expat, een geest van nationaal nomadisme en culturele nieuwsgierigheid van buitenstaanders informeren haar praktijk. Haar werk is voornamelijk in de eerste persoon uitgesproken, waardoor het onderscheid tussen de kunstenaar en het object van studie vaak vervaagt. Op een multidisciplinaire manier brengt ze een sobere verkenning van de relaties tussen consumptie en identiteit, klassenimitatie en sociale misleiding en altruïsme en oriëntalisme, met een bijzondere focus op het idee van ‘schattig’ en ‘mooi’. Ze gebruikt de esthetische talen van het midden, haar ‘sublieme alledaagsheid’, als een mechanisme om de kruising van klasse en esthetiek op het meest opvallende punt te verkennen: smaak. Haar werk vraagt ​​hoe esthetische consumptie één op één afstemt op een bepaalde klassenstand en hoe een kritische positie zelf een voorrecht is. Ze is een feministe.

Constant Dullaart (NL) werkt voornamelijk met het internet als alternatieve ruimte voor presentatie en (mis)representatie. Zijn politieke benadering staat vaak kritisch tegenover de controle die bedrijfssystemen hebben op onze perceptie van de wereld en de manier waarop we passief hun taal aannemen. De praktijk van Dullaart richt zich op websites, uitvoeringen, installaties en gemanipuleerde gevonden afbeeldingen, zowel offline als in de openbare ruimte van internet.

Constant Dullaart, Brad Troemel en Amalia Ulman bespreken hoe sociale media de betekenis van de kunstenaar, het kunstwerk en het publiek beïnvloeden. Sociale media speelt in al hun praktijken een rol. Constant Dullaart gaf bijvoorbeeld, als onderdeel van een nieuw werk, duizenden extra volgers aan het Instagram-account van Amalia Ulman. Petra Heck modereert het gesprek waarbij vragen worden besproken als, wat is de impact van sociale media op de status van de kunstenaar, het kunstwerk en de rol van de toeschouwer? En zijn we nu, zoals Brad Troemel dit verwoord, ‘in a moment of artists without art?’.

Lunch Bytes on ‘Post Internet‘: Labels, Categories and Catchphrases | Lecture

Melanie Bühler (NL / DE) woont en werkt in Amsterdam als freelance curator. Zij is de oprichter en curator van Lunch Bytes: een project dat focust op digitale kunst en cultuur met lezingen, discussies en een online platform en waarvoor ze heeft samengewerkt met instellingen zoals Art Basel, CCA, Glasgow, ICA, Londen en Hirshhorn Museum and Sculpture Garden, Washington, DC. Als curator kwamen haar meest recente projecten Surface Poetry tot stand bij Boetzelaer / Nispen Amsterdam (2014) en BRANDS – CONCEPT / AFFECT / MODULARITY bij SALTS Project Space, Birsfelden (2014). Ze schreef voor de tentoonstellingscatalogus Megarave Metarave (les perses du réel / Kunsthaus Langenthal / WallRiss, 2014), Unseen Magazine (Foam, 2014) en Run Computer, Run (Link Editions / CRUMB, 2014).

In deze podcast vertelt Melanie Bühler, curator en oprichter van Lunch Bytes, hoe het concept ‘Post Internet’ Lunch Bytes heeft beïnvloed – een reeks debatten over de relatie tussen kunst en digitale cultuur. Ze gaat in op de vraag hoe het ‘digitale’ te definiëren nu het concept te breed is geworden om bepaalde gebieden van de hedendaagse kunst te omvatten? En hoe doen de verschillende kenmerken van dit veld, dat gedomineerd wordt door de logica van het informatiekapitaal en alomtegenwoordige connectiviteit, dit er precies uitzien?

Face to Face: Tangible Communities | Panel

Nathalie Hartjes (NL) studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Leiden. Tot voor kort was zij werkzaam bij kunstencentrum de Appel, aanvankelijk als coördinator van het Curatorial Programme, waarna zij snel betrokken raakte bij de ontwikkeling van het Gallerist Programme, waar zij vanaf de oprichting coördinator van was. Van 2014 – 2015 was zij artistiek directeur van Nieuwe Vide in Haarlem. Zij was algemeen coördinator van Comité van Roosendaal en werkte in verschillende posities bij Witte de With, Centrum voor Hedendaagse Kunst. Hartjes schrijft onregelmatig over kunst en publiceert fictie wanneer de gelegenheid zich voordoet.

Vincent Koreman (NL) is de hoofdprogrammeur van het Incubate festival, zijn blog heet Generation Bass, en hij was ooit in de populaire pop-punkband Travoltas – die dit jaar aan het hervormen zijn voor een paar optredens. Hij is actief in alle hoeken van de muziek en heeft zijn eigen kijk op wat muziek is en hoe de industrie zou moeten werken. Zijn huidige compromisloos project Drvg Cvltvre is zijn langste en meest stabiele project. Volgens hem komt dit omdat het al zijn eerdere ervaringen samenbrengt. Hij plaatst voortdurend gratis tracks op het internet. Hij heeft geen idee hoe zijn discografie eruit ziet – Discogs zorgt daarvoor.

Olof van Winden (NL) maakte zijn eerste stappen in de digitale kunstwereld met het Sound / Vision Festival, een stedelijk festival in Den Haag. Kort daarna programmeerde van Winden een podium op het Detroit Electronic Music Festival (DEMF). In 2004 richtte hij The Generator Foundation op, een organisatie van jonge creatieve geesten die uitgroeide tot een professioneel festival- en productieplatform, dat onder meer het jaarlijkse TodaysArt-festival in Den Haag organiseert. Als regisseur van TodaysArt heeft van Winden podia samengesteld op festivals in Montreal, New York, Brussel, Berlijn en Krakau – om er maar een paar te noemen. In mei 2011 begon hij zijn werk als directeur van het Nederlands Instituut voor Mediakunst (NIMk) in Amsterdam. Van Winden maakte deel uit van het curatorial team van de 7e Seoul International Media Art Biennale (Media City Seoul 2012). Hij zit ook in commissies voor de afdeling Kunst en Cultuur in Rotterdam en voor de Mondriaan Stichting.

Arjon Dunnewind (NL) studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. In 1988 was hij medeorganisator van het eerste Impakt Festival en richtte in 1993 de Impakt Foundation op. In de jaren negentig organiseerde hij presentaties en rondreizende programma’s voor internationale artiesten en filmmakers. In 2005 startte hij een residency-programma met de naam Impakt Works, waarin internationale kunstenaars die met video, digitale media en nieuwe technologieën werken ondersteund en gefaciliteerd worden om nieuw werk te maken.

Dit panel verkent de potentie en de omstandigheden van het presenteren van (digitale) kunst in de context van festivals met crossovers in muziek, kunst en digitale cultuur. Meer specifiek onderzoekt het panel de manier hoe festivals communities tastbaar kunnen maken die voorheen waren verbonden op een virtueel niveau. Het panel richt zich op de sprekers Arjon Dunnewind, Vincent Koreman en Olof van Winden en wordt gemodereerd door de directeur van MAMA Nathalie Hartjes.

Lucky PDF & Natasha Hoare | Dialogue

Natasha Hoare (NL / UK) is sinds 2014 Associate Curator bij Witte de With Centre for Contemporary Art. Ze heeft een MA in Curating van het Chelsea College of Art and Design in Londen en een BA in Engelse literatuur van de universiteit van Edinburgh. Voordat zij bij Witte de With in dienst trad, werkte zij als assistent-curator voor de sectie Beeldende Kunst van de biënnale van Marrakech 5 (2014) en voor On Geometry and Speculation, een parallelproject voor de biënnale van Marrakech 4 (2012). Ze werkte eerder als Studio Manager voor kunstenaar Mark Wallinger, Special Projects Manager voor kunstenaar Shezad Dawood, en Business Development Manager en Press Officer bij de Saatchi Gallery in Londen. Natasha Hoare werkt momenteel aan Curating Now, een boek met interviews van internationale curatoren dat in 2015 door Laurence King zal worden gepubliceerd, en draagt ze regelmatig bij ​​aan Ibraaz-, Elephant Magazine-, Extra Extra- en Saatchi-publicaties.

LuckyPDF is een kunstenaarscollectief uit Zuid-Londen dat sinds 2008 in het Verenigd Koninkrijk en internationaal heeft gewerkt. Het werk van de groep betrekt samenwerkingen, bijdragers en deelnemers bij het blootleggen en verstoren van machts- en waarde betrekkingen tussen kunst en cultuur in het algemeen, door online en offline netwerken te creëren die nieuwe manieren van werken genereren en ondersteunen. Hun meest recente werk, de online en geïnstalleerde film How to Leave London, werd in 2014 in opdracht gemaakt en tentoongesteld door de Hayward Gallery voor Mirrorcity.

In deze podcast spreekt Natasha Hoare de LuckyPDF-leden James Early en John Hill over de voortdurende aanpassing van hun werk aan verschillende omgevingen: online en offline, zowel op kunst- als niet-kunstsites, hypercommercieel en zonder winstoogmerk.

Stefan Simchowitz & Gerben Willers (via Skype) | Dialogue

Gerben Willers (1982) is de eigenaar van All Together Now: Label for Contemporary Art en artistiek directeur van Roodkapje. Gerben studeerde van 2001 – 2008 aan de Universiteit van Groningen en behaalde zijn Masters diploma in moderne en hedendaagse kunstgeschiedenis. In Groningen werkte hij voor de kunstafdeling van VERA: Club for the International Underground en richtte in 2005 zijn eerste initiatief voor hedendaagse kunst op, Gallery on the Streets. GOTS combineerde online en fysieke kunstervaring en distributie. In 2008 begon hij te werken voor Showroom MAMA in Rotterdam, waar hij solo- en groepstentoonstellingen organiseerde met belangrijke hedendaagse kunstfiguren. In november 2014 richtte Gerben Willers All Together Now op, dat hedendaagse kunstenaars vertegenwoordigt en begeleidt in hun loopbaan, en zich inzet voor de productie, presentatie, bemiddeling en verkoop van hun werk. Omdat de productie van hedendaagse kunst veelzijdig is – dit kunnen een of meerdere elementen zijn zoals performances, films, toneelstukken, muziek en schilderkunst binnen een kunstenaarspraktijk – presenteert All Together Now deze benaderingen op relevante locaties, waaronder filmfestivals, internet, theaters, en kunstbeurzen. Gerben was een van de initiatiefnemers van The Internetional.

Stefan Simchowitz (VS) is een kunsthandelaar, verzamelaar en consultant en woont in Los Angeles.

Gerben Willers, voormalig curator bij en huidig artistiek directeur van Roodkapje, gaat in gesprek met Stefan Simchowitz (via Skype), een kunsthandelaar, consultant en verzamelaar van hedendaagse kunst.

Lost properties: claim your domain | Panel

Michelle Kasprzak (PL / CA) is curator, schrijver en cultuurkenner gevestigd in Amsterdam. Haar meest recente eBook, Responsible Technological Innovation, is een verzameling van zeventien haiku’s, geproduceerd in samenwerking met het Risk Science Center van de University of Michigan. Ze is ook een actieve gewichtheffer met actuele persoonlijke gegevens van 85 kg squat, 52,5 kg bankdrukken en 90 kg deadlift.

Florian Cramer (DE) is professor in toegepast onderzoek aan de Hogeschool Rotterdam, verbonden aan de Willem de Kooning Academie en het Piet Zwart Instituut. Hij is sinds het midden van de jaren negentig een kritische schrijver over kunst in relatie tot computergebruik. Recente publicaties zijn onder meer: ​​Anti-Media (een verzameling essays en ephemera gepubliceerd in 2013 door NAi010) en What Is Post Digital? http://www.aprja.net/?p=1318. Hij heeft meegewerkt aan hybride kunst / software / onderzoeksprojecten met Stewart Home, Sebastian Luetgert, Alexei Shulgin & Olga Goriunova, Inke Arns, Alan Sondheim, Mez Breeze, Cornelia Sollfrank, Modd_r Labs en Jonas Lund. Hij werkt ook bij WORM Rotterdam.

Josephine Bosma (NL) is een journalist en criticus die in Amsterdam woont en werkt. Ze richt zich op kunst in de context van internet. Ze heeft sinds 1993 radioverslagen en interviews over Radio Patapoe en VPRO gepresenteerd. In 1997 werd Bosma een sleutelfiguur bij het vormen van de toenmalige nieuwe sfeer van kritisch internetdiscours, evenals oefening in e-maillijsten zoals Nettime en Rhi-zome. Ze schreef over ‘net art’ en ‘net culture’ voor talloze tijdschriften, boeken, catalogi en websites, waaronder Ars Electronica, Telepolis, Mute, DU, Metropolis M en Frieze D / E. In 2011 verscheen haar boek Nettitudes – Let’s Talk Net Art en werd ze externe promovendus aan de Universiteit van Amsterdam.

Geert Lovink (AU / NL), oprichter van het Institute of Network Cultures, is een Nederlands-Australische mediatheoreticus en criticus. Hij promoveerde aan de Universiteit van Melbourne en was in 2003 lid van het Centrum voor Kritieke en Culturele Studies van de Universiteit van Queensland. In 2004 werd Lovink benoemd tot onderzoekshoogleraar aan de Hogeschool van Amsterdam en universitair hoofddocent aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is de oprichter van internetprojecten zoals nettime en fibreculture. Zijn recente boektitels zijn Dark Fibre (2002), Uncanny Networks (2002) en My First Recession (2003). In 2005 – 2006 was hij fellow aan het Wissenschaftskolleg Institute for Advanced Study in Berlijn, waar hij zijn derde deel rond kritieke internetcultuur voltooide, Zero Comments (2007).

De drie theoretici, Josephine Bosma, Florian Cramer en Geert Lovink, die allemaal een (groot) deel van hun carrière hebben besteed aan onderzoek naar of schrijven over digitale kunst en cultuur, bespreken het nut van de term ‘Post Internet’. Gemodereerd door Michelle Kasprzak worden vragen besproken als, kan de term ‘Post Internet’ helpen bij het verwijderen van de barrières tussen de hedendaagse kunst en nieuwe media? Staat ‘Post Internet’ voor positivisme of pessimisme en wat is er nog over van de belofte dat het internet een niet-hiërarchische, grenzeloze vrije ruimte zou zijn?

Related

Website by HOAX Amsterdam