MaMA 

MAMA sluit het jaar 2010 af met een presentatie van drie grote installaties van drie internationale kunstenaars van drie verschillende generaties. Het werk van Marc Bijl, Veniamin Kazachenko en Jeffrey Vallance worden samengebracht onder de titel 2208 (Or How I Missed the End of the World) met bijbehorende publicatie.

Met 2208 (Or How I Missed the End of the World) voegt MAMA een nieuw hoofdstuk toe aan de Apocalyps, één van de meest besproken en uitgebeelde verschijnselen in de beeldende kunst en de populaire cultuur. Lang leefden we in de veronderstelling dat 2012 het jaar van de totale ondergang zou zijn. Eind vorig jaar werd dit door de Duitse aardwetenschapper Andreas Fuls gecorrigeerd in 2208. Ook hij zat er naast, enkele weken later werd 2208 bijgesteld naar 2220. 2208 is, kortom, een jaartal van enorme verwarring en de zoveelste misplaatste onheilstijding.

Een ding is zeker, het ‘nieuwe’ einde der tijden ligt zó ver in de toekomst dat niemand het mee zal maken. Voor nu bieden drie kunstenaars ons alvast een voorproefje van het onafwendbare.

Met hun bijdragen leveren de kunstenaars commentaar op de menselijke behoefte aan doemjaren, getallenmystiek en eindvisioenen. Naast de verbeelding van de Apocalyps staat ook de toekomst van de mensheid – in een dodenrijk of in een nieuwe wereld – en van de wereld zoals we die kennen centraal. Denk aan een wreed einde met een fleurige toekomst of een prachtvol einde met een zwarte toekomst. Aan een nieuw begin na het onafwendbare einde der tijden. Aan een kip en een ei, bijvoorbeeld.