Slow Fashion – Guave [Dutch]
Fast fashion bedrijven produceren meer kledingstukken dan ze kunnen verkopen. De kledingstukken die overblijven, op jaarbasis zo’n 1.2 miljoen, worden verbrand of vernietigd. Een verschrikkelijke verspilling van kostbare grondstoffen, als je er bij stil staat.
Onlangs lanceerde Guave-oprichters Myrthe Groot en Romée Mulder hun nieuwe slow fashion collectie. Reden voor MAMA-redacteur en fashion lover Belle Venema de dames in hun studio te ontmoeten en onderdeel te worden van een stukje culturele bewustwording. Het resultaat van deze ontmoeting is een tweeluik, bestaande uit een verdiepend interview (hieronder) en persoonlijk essay.
Zo lang als ik mij kan herinneren besteed ik veel aandacht aan de manier waarop ik mij kleed, want je eigen voorkomen is een manier van zelfexpressie. Het laat zien wat je leuk vindt, wie je bent en waar je waarde aan hecht. Via je kleding kan je daarnaast je culturele achtergrond uitdragen, bijvoorbeeld door het dragen van traditionele prints of kledingstukken die kenmerkend zijn voor een bepaalde cultuur. Tijdens MAMA’s tentoonstelling Apa kabar? (What’s new?) – die op een positieve manier de uitwisseling tussen mainstream culturen en lokale settingen onderzocht – kwam ik in aanraking met het fashion label Guave. Dit label gebruikt op een moderne, duurzame wijze authentieke en traditionele Indonesische batik in haar collecties. Als halfbloedje, costumière en bomenknuffelaar met veel aandacht voor het milieu, wilde ik graag meer weten over het verhaal achter Guave.
Fashion, duurzaamheid en verschillende culturen: voor mij de perfecte mix. Dus besloot ik af te reizen naar Amsterdam om het atelier van Guave te bezoeken. Hier schoof ik aan tafel en ging, onder het genot van thee en spekkoek, in gesprek met oprichters Myrthe Groot en Romée Mulder over duurzaamheid, het opgroeien met een bi-culturele actergrond, het uiten van je eigen identiteit, en het in stand houden van cultureel erfgoed.
Myrthe en Romée zijn beiden “op z’n Hollands” opgevoed in Nederland, maar hebben een Indische vader en Nederlandse moeder. Hoewel mensen hen doorgaans zien als ‘Nederlanders’, op enkele vragen over hun uiterlijk na, identificeren ze zich toch als bicultureel. Beiden hebben een Indische achtergrond, maar ze bleven zichzelf vragen stellen. Het omarmen van de eigen identiteit heeft niet alleen betrekking op hun uiterlijk, maar ook op hoe ze zich voelen. Waar liggen onze roots? Wat weten we eigenlijk van onze afkomst? Wat houdt onze Indische achtergrond precies in? Wat is onze identiteit?
Om betekenis te kunnen geven aan deze zoektocht naar de eigen identiteit zijn Myrthe en Romée hier een on-going onderzoek naar gestart. Ze leerden veel over de geschiedenis van Nederlands-Indië. Niet alleen over de glorie van de Nederlandse koloniale bezetting zoals die met een gouden randje in de Nederlandse geschiedenislessen voorgeschoteld werd, maar ook over de duistere kant waar bijna niemand openlijk over spreekt. Dit betreft ook de pijnlijke, noodgedwongen ‘geruisloze integratie’ van hun voorouders en het wegcijferen van hun eigen (culturele) identiteit.
Binnen de huidige samenleving heerst er nog steeds een negatieve instelling is tegenover niet-westerse culturen; ook vandaag de dag worden ze als een bedreiging gezien. Myrthe en Romée merken dat het politieke debat onder leiding van Geert Wilders en Thierry Baudet is verhardt. Het gevolg is maatschappelijke polarisatie, maar er is hoop. “Binnen onze eigen sociale cirkel zien we het bewijs dat personen met verschillende culturele achtergronden vrienden kunnen zijn, met elkaar kunnen leven en relaties met elkaar kunnen hebben. Uit de positieve gedachte dat het samenbrengen van verschillende culturen juist een verrijking is en deze naast elkaar in harmonie kunnen bestaan, zijn wij Guave gestart. Een kledinglabel voor mensen die hun identiteit willen dragen én uitdragen.”, aldus Myrthe en Romée.
“Als mode- en kledingliefhebbers zijn wij geïnteresseerd in de uiterlijke expressie van identiteit. Wij zien dat jongeren van onze generatie uit de Afrikaanse diaspora dashiki’s zijn gaan dragen, omdat zij dit als eigen zien en zich hiermee identificeren. Waarom zien wij dit niet terug bij jongeren met een Indo-europese achtergrond?” Het was vooral de manier waarop Romée en Myrthe daar invulling aan konden geven, dan de vraag zelf die hen bezig hield.
“Het kunnen opvullen van die lege ruimte voor onszelf – en eventueel voor anderen – was belangrijker dan het antwoord op die vraag. Want met kleding kan je communiceren wat niet uitgesproken hoeft te worden, of juist leidt tot gesprek. Voor ons een manier om onze ideeën en identiteit uit te dragen en vorm te geven.”
Authentieke Indonesische batik (textiel) heeft een rijke geschiedenis. Door het verkennen van die geschiedenis en de batik op traditionele wijze te produceren, krijgt een het kledingstuk meer waarde voor de drager. Hoe meer men over de productie achter het kledingstuk weet, hoe bewuster de aankoop wordt gedaan. Het overdragen van die kennis en bewustwording is voor Myrthe en Romée van groot belang. “Wij zien ook dat er meer waarde wordt gehecht aan een kledingstuk, zodra iemand meer over het kledingstuk te weten komt.”
Dit geldt dus voor zowel de herkomst van de stof, als de productiewijze. Guave is namelijk ook aandachtig bezig met duurzaamheid. Om die reden is het een slow fashion label. In tegenstelling tot grote ‘fast fashion’ modeketens, die ieder seizoen een nieuwe collectie aanbieden tegen lage prijzen, brengt Guave op een rustiger tempo beperkte collecties uit. Fast fashion bedrijven produceren meer kledingstukken dan ze kunnen verkopen. De kledingstukken die overblijven, op jaarbasis zo’n 1.2 miljoen, worden verbrand of vernietigd. Een verschrikkelijke verspilling van kostbare grondstoffen, als je er bij stil staat. Daarnaast heeft fast fashion ook een veel kortere levensduur: de stoffen zijn van lage kwaliteit en zijn vaak na 1 seizoen al versleten, waarna de consument het weggooit. Kleding waar men iets meer voor betaald is vaak van hogere kwaliteit. Mensen zorgen er beter voor, juist omdat er meer geld aan is uitgegeven. Goedkoop… is duurkoop!
De studio van Guave is licht en ruim, met een grote werktafel waar de naaimachines op vertoeven. Tegen de muren staan lage kastjes met werkmaterialen en wat stoffen. Daarnaast vind ik enkele kledingrekken en een mannequin, uitgedost met Guave kledij in kleurrijke batik. Ook siert een Indonesisch stukje kunst de muur boven de kledingrekken. En een lange passpiegel. Geïnteresseerden die meer van de collectie willen zien, kunnen een afspraak maken en langskomen voor persoonlijk advies en een passessie.
“Door het persoonlijk contact kunnen we ook de klant helpen met het maken van een bewuste aankoop, omdat we transparant kunnen zijn over onze werkwijze en waar onze producten vandaan komen- of door wie het is gemaakt. Zo kunnen wij bijvoorbeeld garanderen dat de mensen die onze kledingstukken in elkaar zetten, daar een eerlijk loon voor krijgen.” Door de persoonlijke aandacht hoopt Guave ook meer te bereiken dan een extra klant er bij. Duurzaamheid is een ideologie die niet alleen gaat over hoe je spullen behandeld, maar ook elkaar. Romée en Myrthe hopen een positieve invloed te zijn door mensen van verschillende achtergronden bij elkaar te brengen.
Myrte de Groot en Romée Mulder. Foto: Lucid BelleOp die manier leren we van elkaar; het tastbare bewijs dat men in harmonie met elkaar kan leven. Onderlinge verschillen maken het leven juist interessant. Culturele identiteit moet gevierd worden in plaats van weggecijferd. Ook is het onderzoek achter Guave nog lang niet ten einde gekomen. “Als we teruggaan naar Indonesië om daar verder onderzoek te doen, zal er waarschijnlijk nog een hele nieuwe wereld voor ons open gaan.”
Fun fact: Romée is geen onbekende bij MAMA. In het verleden heeft ze zich eerder aan de organisatie gebonden. Toen ze cultreel erfgoed studeerde, heeft ze een periode stage gelopen bij MAMA. “Tijdens mijn opleiding waren er veel andere studenten die zich tijdens hun stage wouden binden aan een grote en bekende organisatie, of de hoogte van de stagevergoeding die ze kregen. Maar ik wou graag bij een kleinere organisatie werken, bij MAMA had ik dat gevonden. Er was veel aandacht voor hedendaagse kunst, samenwerking met jongeren, ruimte voor persoonlijke ontwikkeling, ontdekking en ontplooiing. Daar was ik blij mee en heb ik ook veel aan gehad! Ik heb veel nieuwe contacten opgedaan in die periode. Waarschijnlijk had ik dit bij een andere organisatie niet kunnen meemaken.” – Romée
Na het afronden van haar opleiding heeft Romée nog enkele jaren gewerkt als communicatiemedewerker bij MAMA. Hierna begon ze, samen met Myrthe, haar Guavontuur.
Bekijk de nieuwe collectie Identities 2.0 op www.helloguave.com
Dit verhaal is gemaakt door MAMA-redacteur Lucid Belle met medewerking van Romée Mulder en Myrthe de Groot (oprichters Hello Guave) in het kader van Apa kabar? (What’s new?).
