Human Branding
Human Branding is a reading, not a battle cry. Human Branding is a way of communicating, not a manifesto. Human Branding is a mechanism, not a position.
Mens als merk
Een tijdlang waren figuratieve werken not done in de kunsten. De Londense curator Ken Pratt noemt figuratieve kunst zelfs ‘het dilemma van de hedendaagse kunstwereld’. Toch presenteert Pratt voor Showroom MAMA een expositie van kunstwerken waarin het menselijk figuur eerder een middel is om te communiceren dan het hoofdonderwerp. Onder de noemer Human Branding zal een gemengde expositie beginnen in het weekend van de Wereld van de Witte de With.
In deze met reclame benevelde samenleving is het moeilijk om identiteitsloze objecten te vinden. Bijna ieder figuur of naam is een eindproduct van een tot in de puntjes uitgedachte marketingcampagne. Pepsi Cola lest niet alleen de dorst, maar brengt je leven tot één groot hoogtepunt (“live life to the max”). Door Nestea te drinken waardeer je meer de kleine dingen in het leven (“enjoy the little pleasures of life”). En een doodnormaal bakkie leut drinken? Van DE koffie moet je Puur Genieten. Om ieder product wordt een sfeer, een levensstijl gecreëerd.
Ook de kunstwerken die van 12 september t/m 1 november te zien zijn in MAMA zijn meer dan afbeeldingen van mensen. Net zoals het Coca Cola logo meer is dan een witte typografie op een rode achtergrond. Beide zijn symbolen die een mix van associaties oproepen.
Esthetica & technische dapperheid
James Barrett en Robin Forster werken al meer dan 12 jaar samen. Ze hebben een rijke ervaring met exposeren in het buitenland.
Zij hebben zich een esthetische manier van fotograferen toegeëigend die getuigt van technische dapperheid, zoals je die ook vindt bij reclameadvertenties. Hun foto’s zijn doorweven met verontrustende onderlagen die momenten van identiteits- of mannelijkheidscrises suggereren. De klaarblijkelijk banale fotografie van uit de hand gelopen drinkpartijen is gebaseerd op composities van meesters zoals Rembrandt en Vermeer.
Olivier B. Bommel en Artoonism
Luuk Bode (illustrator) en DJ Chantelle (illustraties en politieke spotprenten), samen de helft van het kunstenaarscollectief De Artoonisten, nemen ook deel aan de expositie. Luuk Bode toont nieuw werk waarin Osama Bin Laden, Saddam Hoessein, de vier ruiters Dood, Pest, Honger en Oorlog van de renaissance schilder Albrecht Dürer worden gemixt met een expliciete manage à quattre, de filosoof Nietsche en de schrijver van de Satanistische bijbel.
DJ Chantelle toont een installatie:”DJ Chantelle Burns in Hell”, dat bestaat uit een wassen replica van de kunstenaar en de demo van de gelijknamige hitsingle.
De Artoonisten werden vorig jaar gevraagd een beeld te ontwerpen ten ere van Marten Toonder, geestelijk vader van de stripheld Olivier B. Bommel en Tom Poes. Het zeven meter hoge gevaarte is een zinneprikkelende mix van materialen, kleuren en vormen.
Kunstmatige collegiale kloon
Dolly Brown, de synthetische tweelingzus en collega van kunstenares Jemima Brown dient opgeblazen te worden. Ze is in feite een levenloos object, samengesteld uit afgedankte sexpop-onderdelen, etalagepop-ledematen en afgietsels van lichaamsdelen. De twee Londonse dames vormden vaak het middelpunt van vroeger werk. Sinds 1999 nemen ook andere spelers de centrale plaats in, zoals opblaasbare Safety Man Joe en Mother and Child.
Recent werk betreft gekruisde dier-mensen en een generatie van kleine meisjes en groupe of op zichzelf staande karakters. In Showroom MAMA staan drie dier-achtige figuren; Sheep, Purry Furry en Ducky die tijdens de tentoonstelling zijn première beleeft.
